می اندیشم : من همانی ام که دیگران را به دیده خود مینگرم و پندشان میدهم
براستی خود همانی ام که میخواستم ؟!
در خود نظاره میکنم
در درون چیزی بیش از آنم که میبینندش
اما غبار گرفته و ناپیدا …حتی برای خویش!
باید دوباره مرور کنم
اندیشه هایم را …کتاب هایم را و… آنچرا که هستم
خویش را جایی میان این سالها جا نهاده ام
باید بیابمش
پیش از آنکه دیر شود …!
۲۷ تیر ۱۳۹۸ _سیده لطافت سیدی
باید که خویش را پیدا کنم …
