نمیدانم چطور بیان کنم ؟!
کوره راهی در میان قلبم نوید زندگی می دهد ؛
دیرگاهی ست سکوت تمامی درب ها را قفلی به بزرگی مرگ زده
گویی زندگی راهی به روشنایی طی نمیکند
اما …
باز نوایی در تاریکی ها مرا به خویش می خواند
” صبور باش “
روزی که صبوری تو از روح سرشار از مهربانیت لبریز شود
آنروز روز رهاییست
و رها شدن تنها گزینه ی خوشبختی…!
.
.
.
“کتاب خلوتِ خُلدِ خُلود _سیده لطافت سیدی”
www.rooshenaa.ir
rooshenaa@
