امید برای هر انسانی معنای خاص خودش را دارد
و در نگاه من ؛ امید به آینده ای ، که هیچ کداممان از آن مطلع نیستیم عین ایمان است !
بارها در زندگی هر یک از ما اتفاقاتی پیش آمده که بطور کل مسیر زندگیمان را تغییر داده ، پیش آمد هایی که هرگز پیش بینی اش نمی کردیم و این قاعده ای است که برای هریک از ما حتی باهوش ترینمان صادق است اما گاها خودخواسته نابینا شده و انکارشان میکنیم …
اشتباه نکنید ، امید به قدرتی بالاتر از اندیشه های انسانی ، با ساده لوحی تفاوت بسیار دارد !
انسان ساده لوح و نادان هیچ نمیکند و انتظار معجزه از هیچ میکشد و این دور عبث انتها ندارد …
اما کسی که امید دارد به عشق می زید و هر چه در توان دارد بکار میبندد و میداند حرکت ، لازمه ی رسیدن است و امید به ایمان ِ پشتیبانی ِ قدرتی ماورای توان ، عین رسیدن!
شاید جهنمی که از آن یاد شده همین تاریکی جهل ِ نا امیدی ست که انتها ندارد …اگر حتی برای لحظه ای در آن مانده ای خودت را بیرون بکش، چرا که این دور باطل جز دردی نامحدود چیزی بهمراه ندارد …
راه آسانی نیست اما فراموش نکن که تاریکی تنها نبود نور است ، با قدم های کوتاه شروع کن
نور امید را در قلبت روشن بدار تا دست ِ تاریک جهنم گونه از تو بگریزد !
سیده لطافت سیدی
www.rooshenaa.ir
rooshenaa@
پ.ن :
آنچه تو را خسته و درمانده میکند کوه های پیش روی تو نیست
بلکه ریگ های کفشت است
(رابرت سریس )
در خویش نظر کن که بهای عمر کم نیست …
