سالهای عجیبی ست
از رنج های کرونا بیرون آمدیم و درد های دیگری گریبانمان را گرفت .
فیلم های قدیمی را که می دیدم با رنج ها و روزگار تلخ کشور هایشان ، هیچ فکر نمیکردم روزی در کشورم هم این روزها را به چشم ببینم !
این حجم از دلهره از فردای نیامده را …! دستهای خالی ونادانستن آینده را…
دلنگرانی برای آینده فرزندان وطنم را …
خدایا روزهای خوبی نیست … قلبمان طاقت این حجم از تلاطم را ندارد
امید در میان قلب هایمان سو سو میزند ، در درون خیلی هامان رو به خاموشی ست
میدانم که در کنارمان هستی ، دلم به بودنت گرم است
بیشترنگاهمان کن … دستهامان را بگیر
ببینمان…
