هنوز که هنوز است با این همه نشانه در اطراف …
اینکه میبینم انسانی تو را بخاطر سیر کردن چند پرنده محکوم کند آزار دهنده است گاه بد دلی انسانها را نمیفهمم
فکر میکردم این بیماری انسانها را مهربانتر کرده اما افسوس که گاه هیچ تلنگری خواب رفتگان جهالت را بیدار نمیکند !
امید داشتن به دنیایی که اینگونه به پیش میرود گاه سخت میشود …
با این همه به اطمینان میگویم هر یک از ما آتشی در درون داریم که هماره روشن است اگر بخواهیم و طلب کنیم
رسیدن به ذهنی زیبا و دنیایی همراه با مهربانی و عشق غیر ممکن نیست …
باید باور کنیم
ما میتوانیم حتی اگر راهی بسته باشد یا ببندند راه دیگری برای مهربانی پیدا کنیم
دنیا کوچکتر از آنست که دل برنجانیم
و بزرگتر از آن که کسی توان خوب بودن را از تو بگیرند …
سیده لطافت سیدی
۲۰مرداد ۱۴۰۰
www.rooshenaa.ir
در خواب ماندگان …
بسیار متن زیبایی بود
دنیای خشن امروز بشدت نیازبه مهربانی دارد